دوشنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۴ , 18 May 2015. آنچه امروز صبح در دادگاه مطبوعات گذشت.

خوب از کجا آغاز کنم قصه های وروجک رو نمیدونم اما هنوز هم من در حال جیغ زدنم و امیرعلی در حال عشق و حال. چند روز پیش رفته بودیم پمپ بنزین که متوجه شدم وروجک با دقت تمام محو کارگر اونجاست.

گاهی دو سه ساعت غیبت یه دنیا سبکت میکنه انگار کن ک تازه متولد شدی اگه قرار اینقدر انرژی بهم بده جنبه شرعیش رو ندید میگیرم. گاهی وقتا تو زندگی کم میاری. ولی موضوع اینجاس ک زیاد کم میاری و کم زیاد. زندگیرو از هر طرف بکنیش مث گ. متنفرم از این زندگی انی. گاهی ما زنا دوست داریم لوس شیم.

خیلی زود رفتین خیلی زود . شما یکی از بزرگترین جامعه شناسای امروز بودین یکی از اهالی قلم از نوع اندیشمند و فرزانه رک و بی رودربایستی مسائل روز رو مطرح میکردین که همیشه هم تو این جامعه دگم اندیش خاری بود بر چشمان این حکومت فاسد و ارازل و اوباشی چون احمدی نزاد و دار و دسته اش. استادم رفتنت را باورم نیست . روحت شاد و پر فتوح. بغض یاریم نمیکند برای بیشتر نوشتن . دکتر صدیق عزیز همیشه در یادم خواهی ماند. آنیتا خانوم از اینجا نقل مکان کردن. عزیزم سال نو مبارک .